Verschenen: Ik ben geen man door Mirjam Kaijer
- Dit onderwerp bevat 2 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 3 jaren, 8 maanden geleden door
.
- Berichten
Van de week is het boek van Mirjam Kaijer verschenen, “Ik ben geen man”
De strekking van het boek is dat het heel lang kan duren voordat bij vrouwen maar ook bij mannen bij verstoring van de hormonen een diagnose wordt gesteld. Een van de casussen is een diagnose feochromocytoom maar bij heel veel autoimmuun ziekten kan het lang duren voordat er diagnose komt.
Addison 3-6 jaar, Cushing 4 – 8 jaar en dat zijn gemiddelden.
In het boek wordt uitgelegd hoe dit kan gebeuren en wat er gedaan moet worden om de diagnose tijd te verkorten. Goed luisteren, klachten serieus nemen ook als je het niet direct weet.
de moeite waard om het te lezen. En bedenken dat een vrouw geen man is en dat dus de verschijnselen bij vrouwen onder invloed van hormonen zich anders kunnen uiten.
Ik heb het boek ‘Ik ben geen man!’ inmiddels ook.
Het punt dat het boek wil maken is dat medisch onderzoek hoofdzakelijk wordt verricht op mannen. En dat zaken als symptomen van een aandoening, bijwerkingen en werkzaamheid van medicijnen dus alleen worden geregistreerd van hoe die zich bij mannen voordoen. Daarmee de helft van de wereldbevolking buiten beschouwing latend.Dat vrouwen minder worden betrokken in onderzoeken komt omdat zij kinderen kunnen krijgen en daardoor een ingewikkelder hormoonsysteem hebben met meer (maandelijkse) schommelingen. En dat laat zich moeilijker onderzoeken. Maar moeilijker wil niet zeggen ‘onmogelijk’. Je zou het dus een vorm van luiheid kunnen noemen…
Dit resulteert erin dat artsen de klachten van vrouwen minder goed/niet (h)erkennen, want die staan niet in hun leerboeken beschreven.
Die klachten van vrouwen worden dan vaak toegeschreven aan bijv. de overgang, stress/drukte of psychisch (’tussen de oren’).
Daarmee laat een echte diagnose, die er vaak wél is voor de klachten, veel te lang op zich wachten met grotere gezondheidsschade tot gevolg, zowel lichamelijk (ziekte in verder stadium waardoor meer schade) als geestelijk (het niet serieus genomen worden doet echt wel iets met je) als financieel (misschien lang in ziektewet, mogelijk verlies van baan) als relationeel (relaties kunnen kapot gaan met scheiding als gevolg waar ook kinderen weer onder kunnen lijden).Zolang er naar vrouwen geen nader onderzoek wordt gedaan, dienen artsen zich ervan bewust te zijn dat ze in hun leerboeken maar de helft van het verhaal hebben geleerd.
- Je moet ingelogd zijn om op dit onderwerp te reageren.
